Франц Холердан таржима

***

Es war einmaleinFurz

Der Lebtenurganzkurz.

Er stank nochdreiSekunden

Und dann war erverschwunden.

1

Бор эмиш бир “пуф сассиқ”,

Умри қисқа, куф сассиқ.

Уч сония қолмиш ул

Сўнгра ғойиб, суф сассиқ.

***

Es war einmal en Schrei

Der rief: Herbei! Herbei!

Doch sagt er nicht, warum.

Der Leuten war’s zu dumm.

Sie kamen einfach nicht.

Hierendet das Gedicht

2

Бир кимса бор – бақирар,

«Бери кел!» деб чақирар.

Лек айтмайди: не сабаб,

Халқ ҳам бўлар дарғазаб,

Келмас, демас бир калом!

Шеърим тамом, вассалом!

***

Es war einmal ein Stier

Der, war wohlnich von hier.

Erstapfedurch den Klee

Und rief: Ole! Ole!

Wannkommtdennein Torero?

Dannschwanger den Sombrero

Der nachstenKuhansEuter

Doch die Fraßruhigweiter

3

Яшар экан бир бузоқ,

Уйи бу ердан узоқ.

Кезарбедазор, бале!

Мўрайди: «Оле! Оле!

Келақолсин матадор!” –

Деб шапкасин отадир.

Сигир хола қолар лол,

Лек ўт кавшар бемалол.

 

(Немис тилидан таржима қилинди – Аъзам Обид)