***
Es war einmaleinFurz
Der Lebtenurganzkurz.
Er stank nochdreiSekunden
Und dann war erverschwunden.
1
Бор эмиш бир “пуф сассиқ”,
Умри қисқа, куф сассиқ.
Уч сония қолмиш ул
Сўнгра ғойиб, суф сассиқ.
***
Es war einmal en Schrei
Der rief: Herbei! Herbei!
Doch sagt er nicht, warum.
Der Leuten war’s zu dumm.
Sie kamen einfach nicht.
Hierendet das Gedicht
2
Бир кимса бор – бақирар,
«Бери кел!» деб чақирар.
Лек айтмайди: не сабаб,
Халқ ҳам бўлар дарғазаб,
Келмас, демас бир калом!
Шеърим тамом, вассалом!
***
Es war einmal ein Stier
Der, war wohlnich von hier.
Erstapfedurch den Klee
Und rief: Ole! Ole!
Wannkommtdennein Torero?
Dannschwanger den Sombrero
Der nachstenKuhansEuter
Doch die Fraßruhigweiter
3
Яшар экан бир бузоқ,
Уйи бу ердан узоқ.
Кезарбедазор, бале!
Мўрайди: «Оле! Оле!
Келақолсин матадор!” –
Деб шапкасин отадир.
Сигир хола қолар лол,
Лек ўт кавшар бемалол.
(Немис тилидан таржима қилинди – Аъзам Обид)