***

ҲАР ЮМУШНИНГ БОРДИР ЎЗ ВАҚТИ,
ҳар нарсага лозим риоя,
Борми-йўқ деб ўтирмас нақди,
Бир хоҳишга йўқдир ниҳоя!

Яъни хотин контсерт, кинога
Бормоқликни истайди, лек эр:
– «Уят, ахир қўшни бинода
ҳатто битта радио йўқ, -дер.

– Мана, тайёр ойнаи жаҳон,
Кўрса бўлар контсерт, кинони,
Қойиллатиб етмагани он
Чалиб бергум пианинони.»

Бошқа кун-чи хотин дабдуруст
Кабобхўрлик ҳақда очар гап.
Эр: «Қўшнимиз неча ойки гўшт
Емас, ҳатто чиқар нон сўраб.

Ана, сенга қанча гўшт-лаҳм,
Котлетми ё бошқа гўшт таом
Тайёрлагин, бўлма бефаҳм,
Қўшнига-да чиқар, вассалом!»

Бошқа бир кун хоҳлайди хотин
Ўқимоққа ҳайдовчиликка.
– «Йўқ нарсага бўлма кўп бетин,
Ўзни ҳадеб қўйма кўрикка!»

Хуллас, яна қанча машмаша,
Балки тўғри, балки хатодир.
Ёш боладай қилиб хархаша,
Истаб-истаб ўтиб кетодир.

Балки эрда йўқ дерсиз хоҳиш,
Лекин асли бунда эмас гап.
Эр тутади ақл билан иш
Мўътадиллик турилар сақлаб.

Балки бордир сизда зўр имкон,
Ҳар истакни этмакка бажо.
Лек унутманг қилмоқни эҳсон
Ҳам эл учун бўлмоққа фидо.

Ҳар юмушнинг бордир ўз вақти,
Ҳар нарсага лозим риоя,
Хоҳишни деб бой берманг бахтни,
Ахир унга йўқдир ниҳоя!