Тутмоқ қийин кечар ўзни ҳар доим,
Бехос кимларгадир кўтарилар қўл,
Сен дарғазаб бўлсанг, тортиб мулойим –
Муштдак жигарпоранг жавдирар мўлт-мўлт.
Жуда раҳминг келар, сезасан, чиндан,
Ақлингга бир танбеҳ ёзилар ногоҳ:
Ўзинг-ку минг гуноҳ қилсанг-да кунда
Ақалли бир бора чертмади Аллоҳ…
