Агар
Редьярд Киплинг
Агар тоқат этсанг, атрофда ҳар кас –
Сени айблаб, учса эс-ҳуши бошдан,
Ўзингга чин дилдан ишонолсанг бас –
Не ғам, шубҳаланса ҳамма бехосдан.
Агар кута олсанг, ҳеч толмасанг лек,
Алдангач, бермасанг ёлғонга кўнгил,
Сендан жиркансалар – нафратга қўй чек,
Йўқ, зўр ҳам кўринма, сўз айтгил енгил.
Гар орзу қилсанг-у – отдай минмаса,
Ўй сурсанг – фикрлар бўлмаса даҳо,
Омад ва Фалокат – икки васваса –
Йўлиққач, бир хилда беролсанг баҳо.
Чида, ҳақ гапингни қайси муттаҳам –
Буриб туширса гар атай тузоққа,
Тиклаганинг мулклар қулаб тушган дам –
Қайта жон бер, чўздир умрин узоққа.
Агар бор-будингни – мисқоллаб терган,
Ўйинга тиксанг-у қолсанг айрилиб,
“Бўлсин бош-кўзимдан садақа” деркан –
Қўлдан кетганига боқма қайрилиб.
Агар юрак, асаб, пай-толаларинг
Бўшашса, бўш келманг, дея далда бер,
Ҳеч не эшитмаса зор-нолаларинг,
Биргина Ирода “Озроқ чиданг!” дер.
Ўзлигинг асрасанг оломон ичра,
Шоҳлар ҳузурида бўлсанг халқ тараф.
На душман, на рафиқ тургай бош узра,
Ҳеч кимга юк бўлмай ўтмоқ – на шараф!
Умринг ҳар онига бебаҳо мазмун
Бахш этсанг – гўё ул охирги имкон –
Пойингга йиқилур бу олам бутун,
Ўғлим, сен ҳақиқий бўлурсан Инсон!
(Инглиз тилидан Аъзам Обид таржимаси)
