Замин билан само бор,
Эркак ила аёлдир.
Тун ортида оқ наҳор,
Қуёшдан сўнг ҳилолдир.
Жаннат ила бўлур нор,
Куфр йиқар иймонни.
Туғилмоқ-ла, ўлим бор,
Йўқ қутулмоқ имкони.
Қуруқликка денгиз мос,
Аршга буюк курсидир.
Қалам асли лавҳга хос,
Амал илм дарсидир.
Ҳуснга ишқкўрикли,
Барча бунга шоҳиддир.
Неки бўлса, шерикли,
Ёлғиз Аллоҳ – воҳид, бир!