Бунда соғлик учун ичилгай шароб,
Тирикчилик учун одам авралар.
Наҳот дил тубию атрофи хароб,
О, қайда қолдингиз дилкаш давралар?
Бунда хотиротнинг уммони саёз,
Тафаккур осмонин соддалик тутмиш.
Минглаб забон мавжуд, бор битта овоз,
Бунда яралмишни асрайди ўтмиш…
Бул муҳит илкида бир синиқ парча,
Устингга ёпасан гина, озорни.
Ахир пайғамбарни билади барча,
Ҳамма тасдиқлайди Парвардигорни.
Лекин соғлик учун ичилгай шароб,
Тирикчилик учун одам авралар.
Мен нурни соғиндим, бу зулмат аро,
Тезроқ қутқарингиз, дилкаш давралар!
