Бир кун ўтиб кетар шунчаки,
Қисқаради йўл бахтга қарши,
Йўқ, эмассан кеча кундаги,
Буткул ўзга бу кўнгил тарзи.
Ўйлама, ҳеч ўлган эмассан,
Мавжудликни қилмадинг канда.
Юрак эссиз, эсиз қуруқ тан,
Эсиз шунча бандалик, банда.
Умр — Худо берган бокира,
Ҳаётингни турар тўлдириб.
Келмасмиди яшагинг сира,
Ким наф топар сени ўлдириб?
Умидим — зўр паҳлавон келбат!
Турар мулзам минг узр айта:
«Эрта бахтинг кулгайдир албат,
Ва умрингни бошлайсан қайта!»
Бугун эса ўтди, ё Раббим…
Қоларми деб ҳуш ис ва кўлкам,
Уриб турар кўксимда қалбим,
Демак,
ҳали тирикмиз, эркам!
Юрак, ҳали тирикмиз, эркам!
